Peter Karsten: “Grenzeloos doen begint bij grenzeloos denken”

Als twintigjarig broekie bouwde Peter Karsten zijn vaders uitzichtloze groothandel uit tot een miljardenbedrijf. Vele jaren, successen én tegenslagen later zet hij zich nu in voor betere oncologische zorg en pesticidevrije supermarkten. Met diezelfde verbetenheid als toen. “Als iets onmogelijk wordt genoemd, gaat het bij mij kriebelen. Zelfs nu ik in blessuretijd leef.”

Eind jaren zestig. De groothandel van Peters vader zou worden opgeslokt door een coöperatie. “Ik wil van uw zaak de laatste vrije grossier van Nederland maken”, zei Peter. Onhaalbaar, oordeelde zijn vader. Met een nieuwe winkelcentrumformule creëerde Peter een geheel eigen markt. Vervolgens vestigde hij zich als eerste West-Europese grossier in het voormalige Oostblok. “We groeiden van 14.000 naar 14 miljoen gulden omzet,” vertelt de pionier, “per week.”

Succes
In de jaren zeventig tot en met negentig opende Peter bedrijf na bedrijf. Zijn trotse vader herinnerde hem soms aan de smakkerd die hij als kind maakte toen hij uit een boom viel. “Nog niemand had het vogelnestje bereikt. Juist daarom móest ik het proberen. Spijt kende ik dan ook niet, ondanks alle botbreuken.” Die eigenzinnigheid heeft Peter later veel gebracht. Op het hoogtepunt van zijn succes had hij twaalfhonderd man op de loonlijst en draaide 1,1 miljard omzet. 

‍

Ramspoed
Geld is voor Peter nooit een drijfveer geweest. “Welvaart komt pas na welzijn. Zo ging ik ook om met mijn personeel. Had ik geleerd van mijn vader, die altijd klaarstond voor mensen met problemen. Zaken zijn maar zaken, zei hij.” Dit hield Peter ook voor ogen toen zakelijke rampspoed hem trof. Oorzaken waren pech én verkeerde inschatting van risico’s, erkent hij ruiterlijk. “Wie naar zichzelf wijst, wordt wijzer en creatiever. Dankzij vaders filosofie ben ik er geen relatie door verloren.”

‍

Opgegeven
Peter, inmiddels 74, leeft in reservetijd. In 2002 was hij zo ziek dat de oncologen hem hadden opgegeven. Een snelle, afwijkende medische route redde zijn leven. Een jonge neef werd het normale, trage hulptraject echter fataal. Peter was verbijsterd. “Al die jaren had ik successen geboekt door internationaal te verbinden wat elkaar versterkt. En hier zat tussen elke afdeling, onder hetzelfde dak, een maand tijd. Met alle gevolgen van dien!”

‍

Zorgsysteem
Vanaf dan stort Peter zich op een nieuwe onmogelijke missie: het oncologische zorgsysteem flink opschudden. “Ze zouden spijt krijgen dat ze mijn leven hadden gered”, blikt hij terug. Hij richtte Cancer Center Amsterdam op, wierf vele miljoenen sponsorgeld en drong door tot de bestuurskamers van de medisch universiteiten. “Mijn doel was die behandeltrajecten drastisch te verkorten. Als je een ander die zorg niet gunt, ben je het zelf ook niet waard.” 

‍

Ga ervoor!
Bijna tien jaar strijd van Peters stichting brachten veranderingen teweeg die nog altijd levens redden. Tegenwoordig richt hij zijn pijlen op andere gezondheidsinnovaties, waaronder gezonde sappen, luchtfilters en gifvrije supermarkten. Het koppelen van mensen, zelfs als ze elkaars grootste concurrenten zijn, blijft zijn grote wapen. En zichzelf blijven. “Ontdek je talent, denk grenzeloos en ga er vol voor. Dan haal je eruit wat erin zit.”

‍