Buitenkijker: Kunst in de tuin: hoe doe je dat?

De tuin meet maar liefst 1,1 hectare. Het is een paradijs voor veel soorten vogels, vlinders en insecten. Cees: “Als natuurliefhebber was dat mijn grote droom. We hebben verschillende biotopen gecreëerd, waardoor er nu allerlei leefgemeenschappen zijn. Het is nog mooier geworden dan ik me ooit kon voorstellen. We hebben zelfs broedende ijsvogels gehad! Soms is het wel een beetje onfatsoenlijk. Gister nog: ik was aan het praten met visite toen ik ineens twee groene spechten zag. Tja, dan ben je mij kwijt.”

AANVULLING, GEEN INVULLING

Verspreid in de tuin staan een aantal kunstwerken: hout, steen, staal. Abstract en concreet. “Het is inderdaad geen harmonieus geheel”, lacht Els. “Dat hoeft ook niet. Voor ons zijn de beelden een leuke aanvulling, geen hoofdinvulling. We ontdekten ook dat je er beter niet naar op zoek kunt gaan; wij vonden het steeds nét niet. Je kunt beter in het leven op pad gaan en je zintuigen openhouden. Bovendien: je kunt beter niets hebben dan iets wat je niet met je hart omsluit.”

EEN PAAR GOEIE BILLEN

Aan elk kunstwerk van Cees en Els hangt een persoonlijk verhaal. Het eerste beeld kregen ze cadeau van hun geliefde zwager en meubelmaker Dirk. Cees: “Een prachtige engel van houtsnijwerk, maar op een dag was ze foetsie. Wij zoeken. Lag ze verstopt onder de begroeiing, van haar sokkel gewaaid. Nu staat ze tegen een heg.” Els vult aan: “Maar wat zetten we dan op de oude plek? Bij toeval vond ik een klein beeldje van een vrouw met vleugels. Wij vroegen de kunstenares, Ditta Engel, of ze die in het groot wilde namaken, maar dan wel met een paar goeie billen, haha! Zo hadden we ineens twee tuinbeelden.”

ELK SEIZOEN EEN ANDERE WERKING

Het fraaie kunstwerk van cortenstaal komt uit Drenthe. Het heet Windspiel. Als het waait, bewegen de verticale elementen afzonderlijk heen en weer. “Dit beeld sprak ons direct aan. Het is speels en heeft een mooie kleur. Het paste alleen niet in onze auto”, lacht Cees. “Gelukkig had de kunstenaar een zus in Noord-Holland. Bij een volgend bezoek zou ze het even bij ons langsbrengen. Het werd een leuke middag.” Els: “Een buitenbeeld werkt elk seizoen anders. Dit beeld kan fraai aanvriezen. ’s Winters staat het ook helemaal vrij, zonder planten eromheen. Mooier dan met een roodborstje erop wordt het niet.”

‍

TUINBEELD ALS HERINNERING

Het volgende beeld deed het echtpaar zichzelf cadeau voor hun trouwdag. Ook hiervoor kwam het idee uit de lucht vallen. Els: “Onze lindeboom stierf. Het was de lievelingsboom van onze oud-buurman, van wie wij dit huis kochten. De leegte vulden we op met dit beeld van een roofvogel. We kwamen het tegen op de website van een kunstgalerij en zeiden meteen: dít is het! Dus hup, de auto in. Het is een mooie herinnering aan de inmiddels overleden buurman en zijn lindeboom.”

MOOISTE KUNST BLIJFT DE NATUUR ZELF

Op dat moment vonden Cees en Els dat er genoeg beelden in hun tuin stonden. Het moest een natuurtuin blijven. Toch kwam er nog eentje bij. “En wat voor één…”, glimlacht Cees. “Een betonnen bol! Had ik gezien in een tuinprogramma op de BBC. Dus wij bestellen. We zouden het wel even naar z’n plek rollen. Nou, echt niet: 275 kilo! Uiteindelijk lukte het met hulp van onze schoonzoon. Maar of het kunst is? Ach, dat kun je je bij zoveel werken afvragen. Het is een leuk tuinelement. Mét een verhaal. En door de korstmos en de algengroei wordt het vanzelf kunstzinnig. Wat je ook in je tuin plaatst: de mooiste kunst is en blijft de natuur zelf."

AFSCHEID VAN GELIEFDE STEK NADERT

Cees en Els kochten deze tuin 22 jaar geleden. Dat er ook nog een mooi huis op het perceel stond, was meer bijzaak dan hoofdzaak. “Destijds woonden wij hiernaast. We hadden absoluut geen verhuisplannen. Tot de buurman aanklopte met de vraag of wij zijn huis wilden kopen. De tuin was zijn grote trots en hij wist dat die bij ons in goede handen zou zijn. Wij waren direct verkocht”, vertelt Cees. Met veel liefde maakten zij de tuin nóg mooier. Maar nu parkinson het bewegen voor Cees steeds moeilijker zal maken, moet het echtpaar afscheid nemen van hun stek. Els: “Gelukkig heeft Klaver Makelaardij enthousiaste kopers gevonden die de tuin helemaal zien zitten. Verder moeten wij het loslaten. Soms houden dingen gewoon op. Wij waren hier intens gelukkig en daar zijn we dankbaar voor. De kunstwerken nemen we wel mee, hoor!”

‍