Al was ‘k nou ‘n lienig moidje den zou ‘k de hêle streit deur radslag make.

Zo barre bloid ben ‘k datte we weer vrai benne, gien beperkingen of zuk of zuk. Nah ja temet
hêlegaar den. Oe wat merakels mooi toch. 

In gedachte ben ‘k ‘rs t’rug gaan nei weer we ’t lest weest benne voor dat die corona ellende begon.  

Volgens moin was dat die keer datte we nei België weest benne. Wat hewwe ze deer toch ’n
gezellige durpies. We benne ok nag in Brugge weest. Da’s toch wel ’n heêl mooi plaasie ‘oor. 

An ’t end van de dag weer op huis an, ’t liefst binnendeur. Snelwegen hoeft voor moin liever niet al ko-je d’r vezelf niet altijd onderuit. 

En onderweg nag effies lekker ete, want dat moet ok beure vezelf. 

As de auto parkeert is gane we ’t restaurant binnen. Noh joôs wat ’n luxe. Dikke vloerbedekking
op de grond. Oôs tône ware temet gien meer te zien in oôze sandalen. Dempt meziekie op de achtergrond. 

D’r komt ’n manje anlope en vraagt of we eten wulle. Jaahaa graag.

Hai buigt effies, en pakt me g’lant bai m’n arm… pfff… nou… zuks ben ‘k niet wend ‘oor, en brengt me nei ’n tafeltje bai ’t raam. 

Pakt de stoel en zoit: ‘Mevrouw… gaat u gang’. 

Da‘k gaan zitte en hai skuift de stoel an. 

Ha… nah zuk ben ‘k ok niet wend ‘oor. 

Ik koik Piet van moin d’rs pittig an en zeg zachies: 

‘Zag je dat? Zo moet zuks nou’.  

Hai snuft alliendig. 

(Zucht) 

De ober vraagt wat of we drinke wulle. 

‘Mevrouw wijn? Wit? Zoet?’ 

‘Asjeblieft m’n joôn’

‘En meneer? ’n Sapje? Komt eraan’.

Ondertussen bekoike wai de menukaart en kieze wat lekkers uit. Piet van moin lust graag ’n schnitzel en ik hou meer van vis, ’t liefst zalm. 

Noh joh die schnitzel voor Piet is zo allemachtig barre groôt je kenne ’t bord temet gien meer zien. En de man bloift maar lope, skaaltjes met warme en kouwe groente, eerdappelsskoiffies, petat,
appelmoes. De tafel is meist te klein. 

‘Moet dat allegaar op?’

‘’t Liefst wel’ zoit de ober met ’n gloim op z’n toet.

As we op de halft van oôs ete benne komt de man vragen of ’t smaakt en of we nag wat drinke wulle. 

‘Verlegen lekker,’ zoit Piet en besteld nag ’n rondje drinken.

Oef… nag ’n wointje?  ‘k Begin aars al ’n beetje soezerig te worren ‘oor. T’is maar goed dat Piet van moin aansens achter ’t stuur kruipt.

Maar ’t loopt best of, op ’t lest nag ’n koppie toe en den weer op huis an. Wat hewwe we ‘n barre mooie dag had. 

En lieve mense… zuks ken nou ok wéér. Onbeperkt overal weer op of en gezellig restaurants bezoeken.

En geloof maar datte Piet van moin en ik dat doen gane. 

Binnenkort!

‍