Pieter Jan Brugman

Pieter Jan Brugman (30) uit Winkel, beter bekend als PJ, tekent zijn hele leven al. Vooral de lessen op school waren vruchtbare uren. Nu, na tien jaar bij Defensie, is de tijd aangebroken voor volledige focus op zijn grote passies: airbrushen en tatoeëren. Met militaire precisie.

Tegenslag wordt achteraf vaak gezien als het beste wat iemand kon overkomen. Zo raakt PJ in 2010 bij Defensie ernstig geblesseerd. Uit verveling in het revalidatiecentrum koopt hij tekenspullen, “gewoon om te kijken of ik het nog kan”. Al snel draait zijn creatieve geest weer op volle toeren en PJ besluit de driejarige Airbrush-academie te volgen in Lelystad.

YOUTUBE

“Ik zag het als opstap naar mijn eigenlijke doel, tatoeëerder worden, want daar zijn geen opleidingen voor”, vertelt PJ. “Bestaande shops waren ook niet happig om tijd in mij te steken, want ik kon maar één dag per week. Tot ik Martien Brandtenaar van Tattoostudio Schagen ontmoette. Hij gaf me wél kansen. Mijn eerste tatoeages had ik toen overigens al bij kameraden gezet. Op YouTube staat precies hoe je dat doet”, aldus de man die tussendoor in 2014 ook deelneemt aan het WK mountainbike in Italië.

KINDERPORTRETTEN

Ondertussen krijgt PJ steeds meer airbrushopdrachten. Als hij in 2015 wordt uitgezonden naar Afghanistan, gaan de tattoo- en airbrushuitrustig als eerste in de commandorugzak. Terug in het vaderland wint hij een kunstwedstrijd van Art District. Zijn linkerarm is dan al geheel bedekt met kinderportretten van hemzelf. “Ik gaf de tatoeëerder carte blanche en hij voegde er allerlei persoonlijke elementen aan toe, zoals een baret, graffitispuitbus, legervoertuigen en teksten.” Lachend: “Ik heb zo’n vermoeden dat mijn lichaam uiteindelijk helemaal vol raakt.”

INSPIRATIEBRON

Om dit soort ontwerpen ook digitaal te kunnen maken, start PJ in september een opleiding aan de Gmi designschool in Amsterdam. “Per week één dag naar school en twaalf uur thuisstudie. Oefening baart kunst”, klinkt het gedecideerd. Zijn grote inspiratiebron is opa Brugman, die in 2017 overleed. “Met hem was ik als kind al creatief bezig. We maakten boemerangs, bouwden vlotten, gingen naar het bloemencorso. Als ik iets had gemaakt, liet ik het eerst aan hem zien. Ik wilde altijd dat opa trots op mij zou zijn. Daarom ben ik ook vastbesloten mijn doel te bereiken: mijn eigen tattooshop.”